Zagrożenie powodzią i suszą

Przekształcone rzeki są znacznie bardziej narażone na suszę hydrologiczną. Przegłębione koryta, z których woda nie wylewa się na dolinę, mają większą siłę niszczącą i powodują przeniesienie zagrożenia powodziowego w dół rzeki.

Zagrożenie suszą hydrologiczną z lat 1981-2020 zostało zilustrowane przez 2 parametry – częstotliwość występowania epizodów suszy i średni czas trwania takiego epizodu. Epizody suszy zostały wyznaczone za pomocą wskaźnika SRI 3 Standarised Runoff Index (IMGW-PIB, DS3 „Od detekcji hydrometeorologicznych zagrożeń naturalnych do prognozy ryzyk dla systemów ekologicznych i społecznych”). Oba parametry wskazują na zróżnicowany przebieg suszy hydrologicznej w skali Polski. We wschodniej części kraju jest to bardziej dynamiczne zjawisko – są to częste (co 1,5-3 lata), ale krótkie (głównie od 3 do 5 miesięcy) okresy suszy, natomiast w zachodniej części są bardziej długotrwałe, nawet ponad 10 miesięcy.

Dane prezentujemy w syntetycznej formie odnosząc się do analiz wykonanych na bazie historycznych danych, które przypisaliśmy do obszarów zlewni stacji hydrologicznych.

Zagrożenie powodzią reprezentują publiczne dane Map zagrożenia powodziowego (MZP) – obszary zagrożenia powodziowego od strony rzek dla scenariusza Q1% i Q 10%. MZP powstawały w kilku etapach. Informacja na ten temat publikowana jest na stronie Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.

Dane, które prezentujemy w serwisie opisujemy podstawowymi informacjami odnoszącymi się do hydrografii (rzeki, od której pochodzi zagrożenie powodziowe) i jednostek planistycznych w gospodarowaniu wodami. Informacje te wykorzystywane są do opracowania planów zarzadzania ryzykiem powodzi.

UWAGA!

Równoczesna prezentacja informacji na temat zagrożenia powodziowego i zagrożenia suszą pozwalają na wizualną analizę, wskazując na uzasadnienie podjęcia działań renaturyzacyjnych, które pozwalają odbudować utraconą retencję korytową i dolinową (retencję naturalną) łagodząc skutki suszy i powodzi.

Retencję naturalną tracimy najbardziej, gdy rzeka ma uproszczony przebieg, a w czasie małej powodzi (Q10%) jej wody nie wylewają się na dolinę. Odbudowa tej retencji jest szczególnie ważna na tych obszarach, gdzie susza hydrologiczna występuje często lub trwa tygodniami.